وقتی گوگل به این موضوع پی برد که سرویس Google Assistant به مدت دههها به شکلی مصنوعی در زمینه هوش مصنوعی فعالیت میکرده است، احتمالاً از همان روز شروع به بازنگری سیاست های خود کرد. و به نظر میرسد که این اپلیکیشن نیز هم اکنون در حال دریافت یک تغییر ظاهری میباشد،
طبق یک ایمیل داخلی که توسط Axios گزارش شده که تیم Google Assistant “یک فرصت بزرگ برای کشف اینکه یک Google Assistant بهروز شده، به وسیله آخرین فناوری مدل زبان بزرگ (LLM) چگونه بهنظر میرسد” را میبیندند و تغییراتی در سازمان برای دستیابی به این هدف توصیف میکنند.
طبیعی است که کارآمدی این بخش از تکنولوژی، اکنون مشخص نیست. از آنجا که خدماتی مانند Assistant، Alexa و Siri بیشتر شبیه به فرمهای تکمیلی بودهاند که کاربران موضوعات و فعلها را ارائه میدهند مانند “traffic+downtown+now” یا “teriyaki+near+me”، و اگرچه این دقیقاً آنچه را ما هوش مصنوعی میخوانیم نیست، اما میتواند به عنوان یک رابط برای تعاملات دیجیتال ساده، بسیار مفید باشد.
آیا اگر زمان را بپرسید که چقدر طول میکشد تا به ساحل برسید و پاسخش براساس کل آثار ادبیات غربی باشد، یک پیشرفت به حساب می آید؟ میتوانید از آن بخواهید که به شما اطلاعات آبوهوا را ارائه دهد و مردم ممکن است برای مدتی از این امکان استفاده کنند، اما این تازگی از بین میروند، مانند آنکه از Alexa خواستند تا با گفتن یک جوک فرد را سرگرم کند ولی تازگی این بخش از بین رفت.
LLM ها اشیاء جالبی هستند و توانایی آنها در پیگیری سرنخ های اجتماعی میتواند مفید باشد، اما بهنظر نمیآید که بسیاری از مردم خواستار داشتن یک مکالمه با سیستمهای قابل حمل خود یا بحث درباره مزایای ماهی سالمون پرورشی نسبت به ماهی دریایی باشند آن هم زمانی که از اپلیکیشن های مناسبتری برای مکانیابی یک فروشگاه سوشی خوب پرسش میکنند.
شاید بهتر باشد که یک رابط داشته باشیم که قادر به همگامسازی هر دو باشد و فقط در صورت نیاز به قابلیتهایش آن را فراخوانی کنیم. در کمترین حالت، گوگل میتواند که این کار را انجام میدهد که در صورت لزوم بتواند به Scalability یا مقیاس پذیری دستیابد.